De familiesite Beijen/Beyen
door Laurens Beijen
De voorpagina
Het inhoudsoverzicht
De volgende pagina
De vorige pagina
De voornamenlijst
De fotogalerij
Zoeken op deze website
Reacties of vragen

De tak Gijsbert van de IJsselsteinse familie

De ruiter Dirck Beijen en zijn zoons

Dirck Beijen, ruiter in het leger

Dirck Beijen (8.4) werd in 1724 in Lexmond geboren uit het tweede huwelijk van de chirurgijn en schepen Dirck Beijen die genoemd werd aan het slot van de pagina over Gijsbert en Dirck Beijen uit Lexmond. Hij was dus een halfbroer van de herbergier en voerman Gijsbert Beijen, de hoofdpersoon van de pagina Gijsbert Beijen uit Vianen.

Dirck trouwde in 1750 in Amersfoort met Hendrina Stomp, die afkomstig was uit Utrecht. Volgens het trouwboek was Dirck ruiter in de compagnie van kolonel Van Tuyll van Serooskerken, die in Amersfoort in garnizoen lag. Het feit dat hij ruiter was duidt erop dat Dirck net als Gijsbert iets met paarden had.
Dirck moet beroepsmilitair zijn geweest: de dienstplicht bestond in die tijd nog niet. Archiefstukken over deze compagnie uit de tijd voor 1770 zijn helaas nauwelijks bewaard gebleven. We weten daardoor niet wanneer Dirck in dienst is getreden en wanneer hij de dienst heeft verlaten. Het is wel bekend waar Dircks onderdeel gelegerd was: vanaf 1746 in Utrecht, vanaf 1750 in Utrecht en Amersfoort, vanaf 1753 in Arnhem en Zutphen, vanaf 1757 weer in Utrecht, vanaf 1762 in Nijmegen, vanaf 1766 in 's-Hertogenbosch, vanaf 1767 opnieuw in Utrecht en vanaf 1771 in Zutphen.
Dat lijstje klopt met de informatie over de plaatsen waar de kinderen van Dirck en Hendrina werden gedoopt: Maria (1750) in Amersfoort, Dirk (1752) in Utrecht, Jan Hendrik (1755) in Zutphen en Johannes (1758) weer in Utrecht.

Uit de periode daarna zijn er maar drie vermeldingen van Dirck in de archieven bekend: in 1781 was hij getuige bij de ondertrouw van zijn zoon Johannes in Amsterdam, in 1791 was hij getuige bij de doop van zijn kleinzoon Dirk in Wilnis en in 1797 werd hij in Utrecht begraven. Volgens het begraafboek had hij gewoond op het Predikherenkerkhof. Zijn weduwe Hendrina Stomp overleed in 1806.

Dirck en zijn nakomelingen worden op deze website aangeduid als de subtak Dirk Jan. Een belangrijke reden daarvoor is dat er niet minder dan twaalf nakomelingen van hem waren die Dirk Jan Beijen heetten.

De volgende kleine selectie uit het schema van de leden van de tak Gijsbert laat de verbanden zien tussen Dirck, zijn zoon Jan Hendrik, zijn kleinzoon Hermanus en de Beijens uit de generaties daarna.

De zoons van Dirck en Hendrina

Dirk

Dircks oudste zoon Dirk Beijen (9.15) werd in 1752 geboren in Utrecht. Toen hij 15 was, in 1767, werd hij daar leerling-chirurgijn. Met de keuze voor dat vak trad hij in de voetsporen van zijn grootvader, zijn overgrootvader en zijn betovergrootvader, die ook chirurgijn waren geweest (zie de pagina Chirurgijns en hun werk). Vijfeneenhalf jaar later, in april 1773, deed hij zijn chirurgijnsexamen en werd hij ingeschreven als meester-chirurgijn. Hij begon een praktijk in Utrecht. Vanaf het begin had hij zelf ook leerlingen.
Een half jaar na zijn chirurgijnsexamen trouwde Dirk in Utrecht met Johanna Eijkhoff. Zij kregen in de jaren 1774-1780 drie dochters.
In 1802, toen Dirk al 50 jaar was, verhuisde hij naar Montfoort, waar hij stadschirurgijn werd. In Montfoort was hij een verre opvolger van Apher Beijen, een broer van zijn betovergrootvader, en diens zoon Hermanus, die daar in de periode 1665-1738 chirurgijn waren.
Dirk overleed drie jaar na zijn verhuizing naar Montfoort. Zijn weduwe ging terug naar Utrecht, waar zij in 1808 overleed.

Jan Hendrik

De tweede zoon, Jan Hendrik Beijen (9.16), werd in 1755 geboren in Zutphen. Een maand na zijn broer Dirk werd hij ook ingeschreven als leerling bij een Utrechtse chirurgijn. Hij was toen nog maar twaalf jaar. Of en zo ja, wanneer, hij zijn chirurgijnsexamen heeft gehaald, is niet bekend.
De eerstvolgende vermelding die ik over Jan Hendrik heb gevonden, stamt pas uit 1786. Hij trouwde toen in Woerden met Steverina Cornelia Verweij, die daar in 1765 was geboren.
Na hun huwelijk woonden ze eerst korte tijd in Woerden, waar hun dochter Eliesabeth Cornelia (10.41) werd geboren, en daarna in Waarder, waar Hermanus Dirkse (10.42) werd geboren. Eind 1788 kocht Jan Hendrik een huis, "geschikt tot een chirurgijnswinkel", in Wilnis. In een later archiefstuk werd hij ook daadwerkelijk als chirurgijn aangeduid. In Wilnis werd hun derde en laatste kind Dirk (10.43) geboren.

Daarna ging het echter duidelijk niet goed met Jan Hendrik. Bij een openbare verkoping in januari 1793 verkocht hij zijn huis met de bepaling dat de koper het op 1 mei, de op het platteland gebruikelijke verhuisdag, zou kunnen aanvaarden. Op 1 mei had hij het huis ontruimd, maar hij weigerde de sleutel af te geven. De koper, die dringend moest verhuizen omdat iemand anders zijn huis nodig had, wendde zich toen tot het plaatselijke gerecht met het verzoek om toe te staan dat de smid het huis zou openmaken. Het gerecht gaf die toestemming en was ook aanwezig bij het openmaken van het huis. Een maand later werd het huis alsnog in aanwezigheid van Jan Hendrik officieel aan de koper overgedragen.
Volgens het gereformeerde lidmatenregister van Wilnis is Jan Hendrik in 1793 uit Wilnis vertrokken, waarschijnlijk met achterlating van zijn vrouw en hun drie kinderen. In 1795 werd hij begraven in het naburige Waverveen. Zijn schoonvader Hermanus Verweij verzocht om "weegens onvermogen" de begrafenis pro deo te laten plaatsvinden.

In 1798 verhuisde Steverina met de kinderen naar haar geboorteplaats Woerden. Zij hertrouwde daar in 1804 met een zekere Dirk Ruysenaar. In die tijd had ze dankzij de nalatenschap van haar vader nog enig bezit. In 1811 overleed ze in Utrecht. Uit de overlijdensakte valt op te maken dat ze waarschijnlijk opnieuw weduwe was en in tamelijk armoedige omstandigheden verkeerde.
Over haar drie kinderen is het volgende bekend:

  • Eliesabeth (10.41) overleed in 1819 ook in Utrecht. In de overlijdensakte werd ze aangeduid als "Betje Beije". Ze was naaister van beroep.
  • Hermanus (10.42) vertrok naar de Betuwe, waar familie van zijn moeder woonde. Hij was de enige van de kinderen van zijn vader en diens broers die nakomelingen had in de Beijen-lijn en is de hoofdpersoon van de volgende pagina.
  • Dirk (10.43) werd rond 1810 ingelijfd in het leger van Napoleon en is daarna niet teruggekomen.

    Johannes

    De derde zoon, Johannes Beijen (9.17) trouwde in 1781 in Amsterdam met de Amsterdamse Anna ten Hoet. Zij kregen twee kinderen, Henrica Maria (10.44) in 1781 en Dirk (10.45) in 1785.
    Johannes vertrok kort na de geboorte van Dirk naar Oost-Indië. In oktober 1786 overleed hij in het hospitaal van Batavia. De kleine Dirk overleed een paar weken later in Amsterdam. De weduwe Anna ten Hoet bleef met Henrica in Amsterdam wonen. Er waren geen verdere nakomelingen met de naam Beijen.

  •    De volgende pagina

    De voorpagina
    Het inhoudsoverzicht

    De bovenkant van de pagina
    Zoeken op deze website

    Reacties of vragen