|
|
|
|
De Nieuwkapelse familie
De jongere kinderen van Karel Hubertus Beijen |
|
Karel Hubertus Beijen (5.17) staat bovenaan op de pagina Een familie vol spoorwegmensen. Hij trouwde in 1863 met Jannetje Stenvers. Uit dit huwelijk werden vier kinderen geboren, van wie er twee jong overleden. Jannetje overleed in 1876.
Zeven jaar later, in 1883, hertrouwde Karel met Antoinette Wikinga Ramaer. Zij was in 1855 geboren in Oldenzaal. Wikinga was geen deel van haar achternaam, maar haar tweede voornaam. Antoinette was weduwe; zij was in november 1876 getrouwd met de rijkstelegrafist Ansko van Pesch, die al in juni 1877 overleed, nog maar 32 jaar oud. Vijf maanden later werd een dochter geboren. Het meisje kreeg de naam Antoinette Ansko Riekske Maria Wikinga van Pesch. Uit het tweede huwelijk van Karel en Antoinette werden nog vijf kinderen geboren. Het gezin woonde onder andere aan het Oudkerkhof, de Oudegracht en de Biltstraat in Utrecht. De hiervoor genoemde Antoinette van Pesch overleed in 1901, 23 jaar en ongehuwd. De vijf kinderen uit het tweede huwelijk worden hierna genoemd. Emil K.L.A. Beijen, jong overleden ingenieur Emil Karel Lodewijk Alexander Beijen (6.6) was het oudste kind van Karel Beijen en Antoinette Ramaer. Hij werd in 1884 in Utrecht geboren.
Emil Beijen werd elektrotechnisch ingenieur na een studie in het Duitse Ilmenau (Thüringen). In 1912 trouwde hij in het Zwitserse Wettingen met Margaretha Katharina Christina van der Borgh, die geboren was in het Groningse Onstwedde. Hij had haar in Elburg leren kennen toen hij daar in dienst was van een spoorwegmaatschappij. Later verhuisde hij met zijn vrouw naar Altona bij Hamburg, waar hij werkte aan de electrificering van de stadstram. In 1915 en 1917 werden hun twee oudste dochters daar geboren. In Altona schreef Beijen onder andere het boek De electriciteit in onze woningen, Raadgever bij de aanschaffing, het installeeren en het gebruik van electrische apparaten voor huishoudelijk gebruik. Het boek staat vol adviezen over de praktische toepassing van elektriciteit in huis. In 1917 of 1918 keerde hij terug naar Nederland. Hij trad als "kabelingenieur" in dienst bij het gemeentelijk electriciteitsbedrijf in Delft. In januari 1920, toen hij nog maar 35 jaar oud was, overleed Emil Beijen na een korte ziekte aan tuberculose. Zijn weduwe Margaretha van der Borgh bleef achter met drie kleine dochtertjes. Omdat haar man om administratieve redenen nog niet in vaste dienst was aangesteld, weigerde de gemeente Delft haar een pensioen toe te kennen. Een bezwaar daartegen hielp niet. Enkele maanden na het overlijden van haar man verhuisde de weduwe Beijen met haar kinderen naar Apeldoorn. Zij kon daar inwonen bij haar moeder. Ze voorzag in een deel van haar levensonderhoud door het schrijven van gedichten, verhalen en feuilletons die in diverse tijdschriften werden gepubliceerd. Ook schreef ze enkele kinderboeken: Drie dierfabels en Drie Oostersche Sprookjes. Het was moeilijk om van het schrijven te kunnen leven, maar ze werd door een aantal familieleden, onder wie de latere minister van Buitenlandse Zaken Johan Willem Beijen, financieel gesteund. De jongste dochter van Emil Beijen, Margaretha H.S. (Greet) (7.6), kwam tijdens de Tweede Wereldoorlog om in een Duits concentratiekamp. Aan haar is een afzonderlijke pagina gewijd: Greet Beijen, omgekomen in Ravensbrück. Louis H.J. Beijen, geëmigreerd naar AmerikaLouis Henri Jacques Beijen (6.7) was de tweede zoon uit het tweede huwelijk van Karel Hubertus. Hij werd in 1885 geboren in Utrecht. Van 1902 tot 1904 zat hij op een kostschool in Voorschoten. Daarna woonde hij in Vlissingen. Volgens het bevolkingsregister van Vliddingen werkte hij daar als kantoorbediende en vertrok hij in 1909 naar Nederlands-Indië. Niet lang daarna moet Louis naar Amerika zijn geëmigreerd. Hij werkte daar onder andere voor Shell.
In 1913 trouwde hij in Burlington (New Jersey) met Florence Isabel Cameron, die in 1884 in New York was geboren. Ze kregen drie kinderen, van wie de middelste jong overleed. Op de foto zit Louis rechts. Naast hem zitten van rechts naar links zijn dochter Kareline (7.9), zijn vrouw en zijn zoon Louis jr. (7.7) Florence Beijen-Cameron overleed in 1955 in New Jersey, Louis Beijen sr. in 1973 in Florida. Hij behield tot het eind van zijn leven de Nederlandse nationaliteit. Enkele nakomelingen van hem met de naam Beijen wonen in Amerika. Henriette J. Beijen, lid van een kloosterordeHenriette Jacqueline Beijen (6.8) werd in 1886 geboren in Utrecht. Hoewel haar ouders niet katholiek waren, sloot zij zich aan bij de congregatie van de Zusters van Liefde van Jezus en Maria. Zoals veel leden van die kloosterorde werkte ze als verpleegster. Zij overleed in 1971 op 84-jarige leeftijd in Venray, een van de vestigingsplaatsen van de congregatie.Theodora W. Beijen, verhuisd naar Nederlands-Indië Theodora Wilhelmina Beijen (6.9) werd in 1888 geboren in Utrecht. In december 1910 trouwde ze met de bijna afgestudeerde medisch student Pieter Wilhelm van Rees, die geboren was in 1886. Drie maanden later vertrok ze met hem naar Nederlands-Indië, waar Van Rees militair arts werd. Het echtpaar woonde onder andere in Pladjoe op Sumatra, in Balikpapan op Borneo en in Weltevreden bij Batavia. Ze kregen, voor zover bekend, twee zoons.
In 1924 werd op verzoek van Theodora de echtscheiding uitgesproken. Kort daarna hertrouwde ze in Batavia met Willem Matthijs Ouwerkerk, die geboren was in 1885. Met hem kreeg ze nog één zoon. Ouwerkerk was jurist en bekleedde vele functies voor het Nederlandse bestuur. Zo was hij van 1928 tot 1940 burgemeester van Padang. In 1951 vroegen Theodora en haar man vanuit Indonesië een Nederlands paspoort aan om terug te kunnen keren naar Nederland. De hier getoonde foto was aan haar aanvraag gehecht. Theodora Beijen overleed in 1963 in Muralto in Zwitserland, Ouwerkerk overleed in 1968 in Ermelo. Sophia C.T. Beijen, zangeresSophia Charlotte Theresia Beijen (6.10) werd in 1892 geboren in Utrecht. Zij kreeg een muzikale opleiding. Ze werkte als zanglerares aan de muziekschool, later het conservatorium, van de Maatschappij tot Bevordering van Toonkunst in Utrecht en trad op als sopraan.
Hierboven aankondigingen van een optreden in 1918 in Zaltbommel en in 1921 in Utrecht. In 1934 trouwde Sophia met de 58-jarige weduwnaar Johan Christiaan de Wit. Hij overleed in 1956, zij in 1974. |
|
De volgende pagina De voorpagina |
Het inhoudsoverzicht De bovenkant van de pagina |
Zoeken op deze website Reacties of vragen |