De familiesite Beijen/Beyen
door Laurens Beijen
De voorpagina
Het inhoudsoverzicht
De volgende pagina
De vorige pagina
De voornamenlijst
De fotogalerij
Zoeken op deze website
Contact

De Nieuwkapelse familie

Het gezin van Remigius

Getrouwd met Johanna van Kempen

Het regiment van Remigius Beyen, die genoemd werd op de vorige pagina, was van 1751 tot 1754 en van 1758 tot 1761 gelegerd in Nijmegen. In 1753 trouwde hij daar met de Nijmeegse Johanna van Kempen. Zij was veel jonger dan Remigius, misschien nog maar 16 jaar.

Hoewel bruid en bruidegom beiden katholiek waren, moest hun huwelijk volgens de toenmalige voorschriften in een gereformeerde kerk worden gesloten: Remisius Beijns, j.m., soldaat in 't Regiment van den Prince van Baden Durlach, met Johanna van Kempen, j.d. te Nijmegen.
"j.m." (jonge man) was de aanduiding van een man die niet eerder getrouwd was geweest, "j.d." (jonge dochter) betekende dat de vrouw niet eerder getrouwd was. Het zegt niets over de leeftijd.
Na een maand werd het eerste kind van Remigius en Johanna geboren. Het werd katholiek gedoopt.

Vier jaar later werd het huwelijk van Remigius en Johanna alsnog ook bij een katholieke geestelijke gesloten: In de maand februari, op de 19de dag, hebben, na een drievoudige afroeping bij de niet-katholieken vier jaar geleden, Remigius Beijen en Catharina van Kempen het huwelijk volgens de katholieke riten hernieuwd met Vraun van Nesterick en Anna Helmes als getuigen. Zo is het.
Opvallend is dat de bruid deze keer Catharina in plaats van Johanna werd genoemd. Dat moet een vergissing zijn, ten eerste omdat verwezen werd naar het huwelijk van vier jaar eerder, en ten tweede omdat bij alle doopinschrijvingen, zowel voor als na 1757, de naam van de moeder als Johanna werd geschreven.

Remigius en Johanna kregen zeven kinderen, geboren in 1753, 1756, 1758, 1761, 1763 en 1766 (de laatste twee waren een tweeling). Ondanks de verschillende standplaatsen van Remigius werden alle kinderen in Nijmegen gedoopt. Bij de doopinschrijvingen werd geen enkele keer vermeld dat Remigius elders in Nederland in garnizoen lag. Er stond ook niet expliciet bij dat Remigius zelf bij de dopen aanwezig was.

Remigius werd in 1799 in Nijmegen begraven, twintig jaar nadat het leger hem met pensioen had laten gaan. Johanna leefde eind 1799 nog. Het is niet bekend wanneer zij is overleden.

Het overlijden van Remigius
Lange tijd was onduidelijk wat er met Remigius gebeurde nadat hij in 1779 in Axel vanwege zijn leeftijd ontslag uit het leger had gekregen. Het was ook niet bekend wanneer hij was overleden. Wel wisten we dat het voor of in 1799 moest zijn geweest, omdat in december 1799 bij het huwelijk van een van zijn zoons vermeld werd dat de moeder van de bruidegom weduwe was.
Een aantekening in het gereformeerde begraafboek van Nijmegen op 22 juli 1799 levert nu duidelijkheid op:
22 op het kerkhof reymi beyie bij de 80 jaar. Het cijfer 8 is onduidelijk, maar vergelijking met andere cijfers in dezelfde tekst laat zien dat er echt 80 staat. Remigius was in juli 1799 81 jaar.

De volwassen geworden kinderen van Remigius

Drie van de zeven kinderen van Remigius en Johanna bereikten de huwbare leeftijd:
  • Joanna Huberta (3.3) (1758-1829) werd driemaal weduwe. Ze was eerst getrouwd met Johannes Peter Wassing, daarna met Philips Christiaan Hartman en vervolgens met Gijsbert Hopman. Ze woonde haar hele leven in Nijmegen.
  • Henricus (3.5) (1763-1815) diende als vaandrig in het leger en was later schoenmaker. Met zijn vrouw Margaretha Slims kreeg hij twee zoons. De jongste overleed toen hij nog maar twee jaar was. De tweede zoon, Antonius (4.2), die geboren was in 1804, diende vanaf 1821 als kanonnier in het leger. In 1829 werd hij overgeplaatst naar het leger in Nederlands-Indië. Het schip waarmee hij vervoerd werd kwam in januari 1830 aan in Batavia. Verdere gegevens over hem zijn nog niet gevonden.
  • Gerardus (3.6) (1766-1850), die ook wel Gradus werd genoemd, was metselaar van beroep. Hij woonde vrijwel zijn hele leven in Nijmegen. In 1795 trouwde hij met Theodora Helena Grevers, die ook afkomstig was uit Nijmegen. Zij kregen zeven kinderen.
    Theodora overleed in 1834. Gerardus woonde daarna jarenlang in het Oud Burgeren Gasthuis in Nijmegen. Oudere alleenstaande Nijmegenaren die in bezit waren van het burgerrecht van Nijmegen hadden het recht om daar hun laatste jaren door te brengen. Gerardus had dat burgerrecht, dat tot de Franse tijd in principe voorbehouden was aan protestanten, in 1797 gekocht. Hij overleed op de voor die tijd hoge leeftijd van 84 jaar.

    Kleinkinderen van Remigius

    Alleen via de hierboven genoemde Gerardus werd de naam Beijen aan latere generaties doorgegeven.

    De oudste zoon van Gerardus en Theodora, Remigius Adolphus (4.3), nam in 1815 als dienstplichtig soldaat bij de infanterie deel aan de Slag bij Waterloo. Hij overleefde de slag, werd schoenmakersknecht in Nijmegen en trouwde daar in 1819 met Maria Catharina Gertrudis Theunissen. Zij kregen vijf kinderen, van wie er drie heel jong overleden en de twee anderen kort na hun twintigste. Remigius en zijn vrouw werden ook niet oud: respectievelijk 34 en 44 jaar.

    De Slag bij Waterloo

    Dat Remigius Adolphus Beijen heeft deelgenomen aan de Slag bij Waterloo blijkt uit het feit dat zijn naam voorkomt in het register van de gratificaties die vanaf 1817 zijn uitgekeerd aan de Nederlandse deelnemers aan de slag. De gratificaties waren niet afhankelijk van de krijgsprestaties, maar van de rang van de militair. De hoogste bedragen waren voor de generaals (14.453 gulden en 34 cent), de laagste voor de korporaals, tamboers en soldaten, onder wie dus ook Remigius (29 gulden en 10 en een halve cent).

    De jongste zoon van Gerardus en Theodora, Benjamin Lambertus (4.8), nam in februari 1831, in de tijd van de Belgische Opstand, op vrijwillige basis dienst in het leger. Hij heeft waarschijnlijk niet daadwerkelijk deelgenomen aan de Tiendaagse Veldtocht. Zijn loopbaan in het leger werd geen succes: volgens zijn meerderen maakte hij zich herhaaldelijk schuldig aan wangedrag en in februari 1832 deserteerde hij. Over wat er daarna met hem gebeurde is niets bekend.
    Meer over hem is te lezen op de pagina Betrokkenen bij de Tiendaagse Veldtocht.

    Alle huidige leden van de Nieuwkapelse familie stammen af van nog een andere zoon van Gerardus, Henricus Hubertus (4.7). Hij is de hoofdpersoon van de volgende pagina.


  •    De volgende pagina

    De voorpagina
    Het inhoudsoverzicht

    De bovenkant van de pagina
    Zoeken op deze website

    Contact