|
|
|
|
De Nieuwkapelse familie
Remigius en zijn kinderen en kleinkinderen |
Getrouwd met Johanna van KempenHet regiment van Remigius Beyen, die genoemd werd op de vorige pagina, was van 1751 tot 1754 en van 1758 tot 1761 gelegerd in Nijmegen. In 1753 trouwde hij daar met de Nijmeegse Johanna van Kempen. Zij was veel jonger dan Remigius, misschien nog maar 16 jaar. Hoewel bruid en bruidegom beiden katholiek waren, moest hun huwelijk volgens de toenmalige voorschriften in een gereformeerde kerk worden gesloten: Remisius Beijns, j.m., soldaat in 't Regiment van den Prince van Baden Durlach, met Johanna van Kempen, j.d. te Nijmegen. "j.m." (jonge man) was de aanduiding van een man die niet eerder getrouwd was geweest, "j.d." (jonge dochter) betekende dat de vrouw niet eerder getrouwd was. Het zegt niets over de leeftijd. Na een maand werd het eerste kind van Remigius en Johanna geboren. Het werd katholiek gedoopt.  Vier jaar later werd het huwelijk van Remigius en Johanna alsnog ook bij een katholieke geestelijke gesloten. Een vertaling van de Latijnse tekst: In de maand februari, op de 19de dag, hebben, na een drievoudige afroeping bij de niet-katholieken vier jaar geleden, Remigius Beijen en Catharina van Kempen het huwelijk volgens de katholieke riten hernieuwd met Vraun van Nesterick en Anna Helmes als getuigen. Zo is het. Opvallend is dat de bruid deze keer Catharina in plaats van Johanna werd genoemd. Dat moet een vergissing zijn, ten eerste omdat verwezen werd naar het huwelijk van vier jaar eerder, en ten tweede omdat bij alle doopinschrijvingen, zowel voor als na 1757, de naam van de moeder als Johanna werd geschreven. Zeven kinderenRemigius en Johanna kregen zeven kinderen, geboren in 1753, 1756, 1758, 1761, 1763 en 1766 (de laatste twee waren een tweeling). Ondanks de verschillende standplaatsen van Remigius werden alle kinderen in Nijmegen gedoopt. Bij de doopinschrijvingen werd geen enkele keer vermeld dat Remigius elders in Nederland in garnizoen lag. Er stond ook niet expliciet bij dat Remigius zelf bij de dopen aanwezig was.Drie van de kinderen bereikten de huwbare leeftijd. Van de vier anderen is behalve de doopvermelding niets bekend. Zij zijn waarschijnlijk jong overleden. Joanna Huberta (3.3) (1758-1829) werd driemaal weduwe. Ze was eerst getrouwd met Johannes Peter Wassing, daarna met Philips Christiaan Hartman en vervolgens met Gijsbert Hopman. Ze woonde haar hele leven in Nijmegen. Over Henricus (3.5) en Gerardus (3.6) volgt hierna meer. Het overlijden van RemigiusOp de vorige pagina wordt vermeld dat Remigius in april 1779 in Axel op 61-jarige leeftijd ontslag uit het leger kreeg. Over wat hij daarna deed is niets bekend.Uit een aantekening in het gereformeerde begraafboek van Nijmegen blijkt dat hij op 22 juli 1799 is overleden. In het fragment hieronder staat: 22 op het kerkhof reymi beyie bij de 80 jaar. Hij was toen 81 jaar oud.  Niet bekend is wanneer Johanna is overleden. Zij werd nog wel vermeld in december 1799 bij het huwelijk van een van haar zoons. Henricus BeijenHenricus Beijen (3.5), de oudste volwassen geworden zoon van Remigius en Johanna, werd in 1763 geboren. Hij nam in februari 1782 voor acht jaar dienst in het leger. In september 1789, iets eerder dan de afgesproken termijn, werd Henricus 'gepasporteerd'. Dat betekende dat hij een verklaring kreeg dat hij zijn dienst had volbracht. In 1799 trouwde hij in Nijmegen met Margaretha Slims (waarschijnlijk oorspronkelijk Schlimgen), die afkomstig was uit Keulen. Zij kregen twee zoons. Margaretha overleed in 1814, Henricus in 1815, beiden in Nijmegen. Volgens de overlijdensakte was Henricus schoenmaker van beroep geweest. Antonius Beijen, militair in Nederland en Nederlands-IndiëDe eerste zoon van Henricus en Margaretha overleed toen hij nog maar twee jaar was.De tweede zoon, Antonius (4.2), werd geboren in januari 1804. In 1821, toen hij nog maar 17 was, trad hij voor acht jaar in dienst als kanonnier bij de veldartillerie. Hij was daar ook een tijdlang korporaal. 
Na afloop van zijn termijn meldde Antonius zich aan voor de troepen in Nederlands-Indië. Het schip waarmee hij werd vervoerd kwam in januari 1830 aan in Batavia. Hoewel hij een contract voor zes jar had, werd hij al in november 1833 'gepasporteerd'. Misschien had hij een slechte gezondheid. Antonius overleed in juli 1835 in Makassar op Celebes, 31 jaar oud. Gerardus BeijenGerardus Beijen (3.6) was de andere volwassen geworden zoon van Remigius Beyen en Johanna van Kempen. Hij werd geboren in 1766. Vaak werd hij Gradus genoemd. Hij was metselaar van beroep en woonde vrijwel zijn hele leven in Nijmegen. In 1795 trouwde hij met Theodora Helena Grevers, die ook uit Nijmegen afkomstig was. Zij kregen zeven kinderen.Theodora overleed in 1834. Gerardus woonde daarna jarenlang in het Oud Burgeren Gasthuis in Nijmegen. Oudere alleenstaande Nijmegenaren die in bezit waren van het burgerrecht van Nijmegen hadden het recht om daar hun laatste jaren door te brengen. Gerardus had dat burgerrecht, dat tot de Franse tijd in principe voorbehouden was aan protestanten, in 1797 gekocht. Hij overleed in 1850 op de voor die tijd hoge leeftijd van 84 jaar. Van de kinderen van Gerardus en Theodora werden er drie vrijwillig of dienstplichtig militair. Zij worden hierna genoemd. Een vierde zoon ging niet in het leger. Hij komt als laatste aan bod. Remigius Adolphus Beijen, deelnemer aan de Slag bij WaterlooDe oudste zoon van Gerardus en Theodora, Remigius Adolphus (4.3), werd in 1795 geboren in Wamel bij Nijmegen. Hij nam in 1815 als dienstplichtig soldaat bij de infanterie deel aan de Slag bij Waterloo, en overleefde de slag.
Later werd Remigius schoenmakersknecht in Nijmegen. In 1819 trouwde hij daar met Maria Catharina Gertrudis Theunissen. Zij kregen vijf kinderen, van wie er drie heel jong overleden en de twee anderen kort na hun twintigste. Remigius en zijn vrouw werden ook niet oud: respectievelijk 34 en 44 jaar. Gerardus Theodorus Beijen, twee keer naar Nederlands-IndiëDe tweede zoon van Gerardus en Theodora, Gerardus Theodorus (4.5), werd in 1800 geboren in Nijmegen. Hij nam in 1817 dienst bij het korps veldartillerie van het leger. Hij bracht het daar eerst tot korporaal en daarna tot sergeant. In 1826 trad hij voor zes jaar in dienst bij de troepen voor Nederlands-Indië. Na afloop van die termijn keerde hij terug naar Nederland. Hij kwam daar in 1833 aan, en nam toen weer dienst bij de artillerie. In 1836 sloot hij opnieuw een contract voor zes jaar bij het Indische leger. In 1838 overleed hij echter in Palembang op Sumatra.In januari 1836 gaf Gerardus in Nijmegen de geboorte aan van een dochter, Elisabetha. De moeder van het kind was een zekere Hendrina van Heumen. In de geboorteakte werd vermeld dat het meisje 'buiten echt' geboren was. Omdat Gerardus zich als vader aandiende, kreeg Elisabetha wel de naam Beijen. Kort daarna vertrok Gerardus weer naar Indië. Het is niet bekend waar Hendrina daarna met haar dochtertje woonde. De eerstevolgende vermelding van Elisabetha is van januari 1857: ze kreeg toen een dochtertje Johanna Hendrina. De vader was niet bekend. Ook Johanna Hendrina kreeg dus de naam Beijen. Elf dagen later overleed Elisabetha. Johanna Hendrina werd in het katholieke weeshuis van Nijmegen opgenomen. Zij overleed daar in 1867, tien jaar oud. Benjamin Lambertus BeijenDe jongste zoon van Gerardus en Theodora, Benjamin Lambertus (4.8), nam in februari 1831, in de tijd van de Belgische Opstand, op vrijwillige basis dienst in het leger. Hij heeft waarschijnlijk niet daadwerkelijk deelgenomen aan de Tiendaagse Veldtocht. Zijn loopbaan in het leger werd geen succes: volgens zijn meerderen maakte hij zich herhaaldelijk schuldig aan wangedrag en in februari 1832 deserteerde hij. Over wat er daarna met hem gebeurde is niets bekend.
Henricus Hubertus BeijenAlle huidige leden van de Nieuwkapelse familie stammen af van nog een andere zoon van Gerardus en Theodora, Henricus Hubertus (4.7). Hij is de hoofdpersoon van de volgende pagina. |
|
De volgende pagina De voorpagina |
Het inhoudsoverzicht De bovenkant van de pagina |
Zoeken op deze website Contact |